Veysel ÖZPINAR Anısına Hey gidi Veysel Emmi
Han önünden maltepesine nara atardın
Kocaman bir aile ayakta tutardın.
İki hanımdan sekiz çocuğu
Bir birine şefkatınla bağladın
Efsane bir adamdın sen
Veysel emmi...!
Sekiz evlat ayrı ayrı yuvalar kurdu
Kimisi aynı mekanda.
Kimileride gurbet yolunda
İyi bir akraba
İyide bir komşuydu.
Çok izler bıraktın Köyün halkında
Değerli bir babaydın sen
Veysel emmi.
Bazan çıkıp otururdu duz taşında
Çıkarıp tabakayı başlardı tütün sarmaya
O kaşe çeketide hiç inmez omzunda.
Cepken yelek ne yakışırdı sana
Sekiz köşe şapkasıda başında.
Ne heybetli adamdın sen
Veysel emmi.
Mekanıda hemen harık altında
Yeşiller içinde sanki bir villa
Mekanın cennet,ruhun şadola
Unutulmaz adamdın sen
Ey Veysel Emmi.
28 Ekim 2015 Çarşamba.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.