UNUTMA EVLAT
Bak anlatayım Evlat,
Bune lüks hayat?
Bune saltanat
Biz yaşamadık,
Sadece nefes aldık evlat.
Bunu iyi dinlede,
İlerde seninde torunların olacak.
Tek tek anlat
Belki tarihi açıp bakarlar.
Neler yedik?
Ne içtik ne giydik?
Nasıl bitlendik?
Ne günler geçirdik evlat.?
Yaz aylarında ,
Güneşten kuruyan çarıklar,
Ayakları sıka,sıka yaralar.
Aşınır tabanlar.
Dolar taşlar, çakıllar.
Deliklere çarpana koyar,
Devam ederdik yine aynı yolları.
Her tarafımızı sarmıştı.
Gözü dönmüş azgın çakallar..!
Gözümüzü kalbimizi,
Hele hele canımızdan çok,
sevdiğimiz ülkemizi,
işgal için fısat kolluyorlardı.!
Kimi kardeşlerimiz kara kışta,
siperinde donardı.
Kefen dahi bulmadan.
yiğitlerimiz mezarlara konardı...!
Çamaşırlarımız muşamba gibi.
çoraplar çizme olmuş.!
Çünkü aylarca hep üstümüzdeydi.
Hele suyumuz boldu.
Su yerine kar yerdik.
Kar hep diz boyu
Yemek ne bulursan onu
İşte biz böyle yaşadık
Evlat.!
Ama bu vatanı.
Yinede o soysuz çakallara,
Kaptırmadık Evlat..!
Biz o ataların o ecdadın,
Torunlarıyız..!
Öyle kuru gürültülere,
Pabuç bırakacak,
Kadar ölmedik....!
Yine ayaktayız yine aynıyız .
Hiç eğilmedik,bükülmedik.
Hep birlikteyiz.
Yüce mevlamın izniyle,
Dimdik ayaktayız..!
16.10.2014
Şair:Süleyman özpınar.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.