SULARBAŞI KÖYÜ BİR DEVRİ
Abuçavuş değirmende gözel ustaydı
Köye kuranı öğreten topal hocaydı
Cirnik derede Muhittin hoca yaşadı
Kel aziz selviye düz yol gibi çıkardı.
Çam ömer köymüzünün en uzun adamı
Tüm fakirlerin elinden tutan babamdı
Muhacir mehmet derseniz güzel adamdı
Babam onlara hep gardaş gibi bakardı.
Abubekir emmi kara saban yapardı
Şükrü dayı ekinlere galıç sallardı
Cart yusufda incelerde yalınız yaşadı
Uzun gadir sepetlerle üzüm satardı.
Süleyman yavan çalıştı ama yalnızdı
İdiriz veysel tavatır cırıt oynardı
Bekçi denilince kulaksız mevlüt vardı
Köyde çobanlara yaman dayak atardı.
Çam mevüt bizlere en yakın bir komşuydu
Şıkır şıkır gece gündüz culfa dokurdu
Babam bilmezdi Çam mevlüt emmiden sordu
Doktor emmi kelpedenle dişler sökerdi
Murtaza mehmet sülo emmi çok sefildi
Kızıl ibrahim Kel halil cin gibilerdi
Zilkifli emmi köye bilmem nerden geldi?
Yetim Kadir derenin en sondaydı
Gücük mustafa gerçekten yaman adamdı
Valla şeytana babucu tersten takardı
Urlu veyselnen Abdullah emmi gardaşdı.
Çıkartırdı bunlar köyde en güzel balı.
Kerim emmi part Musayla harık başında
Çatlakta köşeyi kapmış topal Abdulla
Sofu Mevlüt ,Bahri emmi yanı başında
Eşref emmi ölenlere mezar kazardı.
Sabri hocanın babası Mehmet amcaydı
Zemçi mevlüt küçük düze doğru yaslandı
Altlarından gözün harıkları akardı
Kazım çavuş düğünlerde oyun yapardı.
Yetim İbrahim gerçekten baba adamdı
Garının Muhammet abi onun damadı.
Göv miyesse teyze Ramazan oğlu vardı
Yetim Hacıömer emmininde damadı.
Kel Mevlütle,Yahya emmi uğraşıp durdu
Kel şeben çok yerde güzel harman savurdu
Necip emmi İzci mehmet iyi komşuydu
Ahmet emmi yeniliğin ağ babasıydı.
Hacıosman,Feyzullah emmiyle gadaşdı
İkisinin Ziyarette yaylası vardı
Almanyadan gelip golsuz Hacı ulaşdı
Tüm hisseleri toplayıp çifliğin yaptı
İsmail emmide köyün giriş sağında
Yetimler var Küçük hasanların karşıda
Muhammet,Hacı Ömer emmi,yemliha
Yan tarafta hacı pınar suyu akardı.
İdiris Veysel delikanlı ata binerdi
Kel Abbekir tomrukları iple çizerdi
Rabenin Recebi incelerde gezerdi
Karadoruk köyü bize emeksiz saldı
Abdurahman amca bizim bahçe komşumuz
Mehmet mustafa emmide duvar komşumuz
Tam yanı başımızdaydı Hurrem amcamız
Nuri emmi gerçek unutulmaz adamdı
Alirıza amca sorarsan köyün ağası
Reşit emmide "tomrukların baş belesı
Zemçi Hacıömer yetimlerin damadı.
Kurt ini dere yakını Yusuf emmi vardı.
Hepisininde ellerinden öptüm bayramda
Belki kokuları kalmıştır o toprakda
Sahip çıkın nolur eski ata yurduna
Orada kalmıştır belki nice anısı.
Girdim köy içine tanımadım meydanı
Sökmüşlermi duz daşını,hemde pınarı?
Harabe etmişler tüm o hatıraları
Hani benim evim noldu nerede galdı?
Sularbaşından çıktım ben giderim gayrı
Bozyokuşa kadar gıvrım gıvrım yolları
Yazıya çıkıpta seyrederken dağları
Geri dönüp baktım içim yandıha yandı
Ruhu şadolsun bu isimlerin hepisi
Bir devri yaşatıp köyümüze renk verdi
O zaman köyümüzün bir ahengi vardı.
Dönüp baksalar köy şimdi nehalde kaldı?.
Bu ataların hepsini köydeki lakapları ile hitabettiğim için özür dilerim.
Hani bizim oralarda bir söz vardır er lakabıyla anılır.
Anca böyle tanınır maksadı ile yazdım.
Yoksa saygısızlığımdan değildir .
Bu atalarımızın hepsi saygı değer kişilikli insanlardı.
Ruhları şad mekanları cennet olsun..
Hayatta olanlara sağlık sihat ve huzur dilerim.
https://www.siirinhasi.com/siirler/sularbasi-koyu-bir-devri-248.html
Şair:Süleyman özpınar.ŞiirinHası.20.06. 2014
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.