SULARBAŞI GÜNLÜĞÜ
Hep doğduğum köy aklımda.
Başımı şöyle bir yastığa koyduğumda
Eskilere gidip düşünüyorumda
Bağını bahçelerini ,O güzel insanlarını
O ince ve zarif sedasıyla ezan okuyan topal hocayı
Minaresi dahi olmayan camimiz vardı
Ama her tarafından sular akan kuş cenneti gibi bir mekandı.
Cami kapısının önünde ezan okur
Köylüye sesini duyurmaya çalışırdı.
Yanı başında bir su değirmeni
Onun taş üzerinde şıkırdayan şakşakı kendi başına bir ahenkti
Etraftaki kuş sesleri.Değirmen oluklarından akan su sesleri
Değirmene un üğütmeye gelen müşterilerin kaba kaba sohbetleri,
Sanki bir orkestra gibiydi.
Değirmen müşterileri kimisi çovallar üzerine uzanmış uykuda
Kimileri değirmenin önündeki ulu dutun başında.
Yukardan Aziz emminin sesi geliyo .( Kel Aziz ) kimle konuşuyo bilmem.
Ne dediğide pek anlaşılmıyo ama sanırım çocuklarının biriyle tartışıyoyo.
Kazım amcam duymuş olacakki sesleri dışarı çıktı.Azız guçça noldu kime kızıyon diye sordu..
Aha şu bizim döle barıyom dedi.Oğlu İdris dış kapıyı hızla kapayıp hanönüne doğru yürüyüp gitti.
Bende harık kenarından yavaş yavaş ilerlerken Bir baktım Alirıza emmi kapının önündeki toprak sekide Naci bibimle oturuyo
Selam verdim yanlarına yaklaştım.Nere böyle garaoğlan dedi?
Boş ya çatlakta hayriye bibimlere gitmiştim ordan geliyom deyip ilerledim.
Şakir emmi sol taraf tahta köprünün ucunda kapı çıkışında altında bir yün minder sırtında şal çeketi duvara yaslanmış sağ dirseğini kapı eşiğine dayamış
oturuyodu .Nafiye bacı çıktı kapıya nere gidiyon sileymen dedi heç çatlaktan geliyom dedim.Vaysel emmi duz daşında oturmuş
tabakasını çıkarıp bir tütün sardı diliyle kağıdın ucunu ıslatıp yapıştırdı kafayı kaldırıp.karşıda duvarın dibinde çömelmiş oturan Süleyman emmiye
Bişeyler anlatmaya başladı .Yukarı taraftan abbekir emmi eşeğin birine ahbun yüklemiş birinede binmiş selam verip geçti ordan.
Hurrem amcamların kapının sağında Lallama bacı her zamanki yerinde oturuyordu .Mahmut tepesinde dikiliyo. Mahmuta bir bağırdı
Ne tepemde dikiliyon lan ya gel otur. yada içeri git dedi.Hurrem amcam havlu kapısından çıktı,oda vaysel emminin yanına gitti.
Duz daşına ikisi beraber oturup sohbete başladılar.Bende mahalle çeşmesine kadar gidip avcumla birazcık su içtikten sonra eve doğru yürüdüm.
vakit akşam üzeri sığır gelmek üzere idi.Anam gözüktü dış kapıdan.Beni görünce seslendi oğlum bir bakta inek bir tarafa gitmesin.Tamam deyip geri döndüm ineği
bulup eve götürdüm.Anam köyleği alıp geldi sütün sağmaya.Bu günde akşam oldu böylece.Yarın olsun hayırlısıyla.Yine başlarız gezip görmeye.
http://www.siirinhasi.com/siirler/sularbasi-2519.html
Şair:Süleyman Özpınar.Sözeri.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.