ŞU YOLU TANIDIM

20.11.2017


ŞU YOLU TANIDIM

Bakarmısın ben şu yolu tanıdım,
Benim doğduğum evin yoluydu.
Şimdi yıkıp viran etmişler.
Yeniden evler yapmışlar.
Aha solda gözüküyor bak.
Tam yolun sonuna doğru .
Mümkünmü bakamadım doyası.
Sanki için dilim,dilim parçalandı...!..

Çocukluğun hepsini,en güzel günlerini,
İşte burlarda yaşadım.
Anne,Baba,Amcamla,
Abi vede gardaşlarımla
Bu diken orda battı ayak topuklarıma
İşte oralara döküldü, akan göz yaşlarım
Bakamadım,göremedim eski kapımı.
Çünkü eskiler hep gözümde canlandı.

Kışın kızak kayardık,hemde kahkaha atarak.
Küçük düzden taa derelere doğru.
Ben geçerken hiç farkedemedim onu.
Arkadaş dönüp bana sordu
Şurda eskiden bir duzdaşı vardı
Kayıp sanki,?ona ne oldu ?
Bilmem nerdeydi o duzdaşı?
Gözlerim yaşardı,kalbim yaralandı.

Benim köyüm her anılarım
Her gün burnuma kokar.
Biz her ne kadar uzaklarda olsakta
Köyde geçer tüm gördüğümüz rüyalar.
Hep bana doğru yaklaşır yavaş yavaş
Kulağıma fısıldar çiğnediğim topraklar.
Baktım ama göremedim o yüce dağları
Gözlerimde sanki kan damlası vardı...!

08 Eylül 2015 Salı
Şair: Süleyman Özpınar​.




Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.