SAZCIĞAZDIN

11.03.2020

SAZCIĞAZDIN

 

Doğup büyüdüğüm yer güründür gürün
Köyler içinde namın salmıştın köyüm
Orada geldi geçti çocukluk günüm.
Son gördüm seni yetim sanmıştım köyüm.

 

Köyümün dağlarında kartallar vardı
Yüksek kayalar bulup yuva yapardı
Semada uçarlarken takla atardı
Şimdi domuz elinden bıkmışın köyüm.

 

Gümbür gümbür ırmaktan suyun akardı.
Her evden sürüyle koyun kuzu çıkardı.
Burda huzur,neşe,saygı.sevgiler vardı..
Kendi halinde neşesiz galmışın köyüm.

 

Yüce değerlerden hiç değer kalmamış
Ana babadan kimse örnek almamış
Her gölgeye yörük çadırları sığarmış
Gölgesiz güneşlerde yanmışın köyüm..

 

Sığır vardı şimdiki sürüler kadar
Köy halkına yetmezdi bahçeler bağlar
Şimdi ovada çürür odunlar otlar
Maşallah çokta zengin olmuşun köyüm..

 

Özpınarlar denince bir namın vardı.
Hepside göçüp gitmiş bak kimin kaldı?
Bu garip geçmiş için hayale daldı.
Bir gaflet uykusuna dalmışın köyüm.

 

 

Süleyman Özpınar​.
29.08.2015.C.tesi.