ÖZÜMÜZ TOPRAK
Unuttuk mayamızın özünü.
Yeni yetişenlerin durumu dahada kötü.
Bizler yalın ayakla dolaştık, toprak yollarda.
Evin dış kapısını açtığımızda,
Ayaklarımız tanışırdı toprakla.
Bir çocuk,tam altı yaşlarında,
Alıp götürdüm benim hobi bahçeme
İlk tanışmıştı açık hava ve toprakla.
Aldı eline keseri, başladı bahçeyi kazmaya.
Topraktan bir solucan çıkmış
Sanki canavar görmüş,
Başladı bağırmaya
Çığlık çığlığa!!!
Çünkü apartmanda geçmişti altı yıllık hayatı
Koşup vardım yanına.
Kızım ne oldu sana?
Bişeyler çıktı baksana.
Korkmuş titriyordu,ominicik elleri.
Atlayıp sarıldı boynuma.
Ama gözler halen o kazdığı toprakta.
Süleyman Özpınar
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.