O TOPRAK EVDEN İSTİYOM
Topraklar yayılmıştı harmanlara.
Samanlar katılmıştı çovallarla.
Çizmeler giyilip,
Tepelenmişti saatlarca.
Ve tam kıvamına gelince,
Kalıplara dökülmüş,
Analı kuzulu kerpiçler,
Kurumaya bırakılmış.
Temeller kazılıp,
Bir metre taşlarla örülmüş
Üzerine kerpiçleri,
Hemde çif sıra.
Bir ana yanında kuzuları.
Bitince ardıç ağaçları.
Üstüne perde tahtalar,
Tekrar çamur, üstüne topraklar
Loğ çekerdik damlarına,
Saman saçarak,
İki kişiyle tutardık, bir sağa bir sola,
Fırlatarak.
Ben işte ordaki yıkık dökük,
Evi istiyorum...
Hemde çamurdandı.
Orda huzur vardı....
Orda sevgi vardı, ana ,baba ,
Aşk, kadir, kıymet,
Orada saygı vardı.
Herşey ordaydı,orda kaldı.!!!
İçine sobaları yakardık sımsıcaktı.
Ama şimdi Evler ısınmıyo.
Kombiler son ayarda,
Yine insanlar soğuk.
Buz gibi, sanki buz dolabı,
O sıcaklık kalmadı.!!
http://www.siirinhasi.com/siirler/o-evimi-istiyom-6.html
Şair:Süleyman Özpınar.Sözeri.12.12 2013.Perşembe
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.