O GÜNLER

16.12.2020

O GÜNLER

Ayaklar çarıklıydı o adamların.

Başları şapkalıydı o günkü babaların

Yüzleri sakallı yürekleri kocamandı.

Herkeste bir kucak bıyık vardı o zaman.

O bıyıklardan adam asılırdı,adam.

Sıfır numara makinayla traş olurlardı

Makinalar çoğu zaman kasmez yolardı

Ah diye bağırmaz çok aldırmazdı

Kafada inişli çıkışlı hatlar kalırdı

Kafada saçlar yamuk yumuk olurdu

Ama kendileri bir ok gibi dos doğruydu

Yüzlerinde sıcak bir tebessüm vardı

Gözler her gördüğü insana gülerek bakardı

Kalbi temiz,sözleri yerinde,hedefleri şaşmazdı

İşte karşıda göründüğünüz gibi.

Rayıf Emmi.

Taşlar kayalar korkardı

Rayif emmiyi gördülermi..

Taştan çıkartırdı taştan aşını ekmeğini.

Bir başkaydı insanlıkları.

Çocuklarını helâl kazançla doyurmaktı,

Tüm uğraş ve amaçları.

Hep alın teriyle ıslatırlardı toprakları.

Her işleri kol zoruylaydı ,

İlkel usullerle yapılırdı.

Kin yoktu,garaz yoktu,

Ruhları ŞAN ve ŞEREF doluydu.

 Tüm kalpler saf,temiz, berrak

Ve sular gibi duruydu.....

Süleyman Özpınar.

15.09.2017.