MEVLÜT ABİM İÇİN
Biz bir abi değil bir baba kaybettik.
O bizim herşeyimizdi.
Biz beş erkek kardeşin en büyüğü
Mevlüt abimdi.
Üçümüz daha çocuk yaşlarda.
Hem öksüz,hem yetim kaldık.
Mevlüt abim bakıp büyüttü bizleri.
Askere gönderdi,
Askerliğini yapıp bitireni
Hemen evlendirdi.
Her usuline uygun olarak
Hemde düğün dernek yaparak.
Bizleri yuvadan uçurdu.
Tabi bu arada yengeminde rolü çoğudu.
Allah yengeme sağlık,sihat ve uzun ömürler versin.
Hepimiz için çoktur emeği.
Her ikiside aynı biri ana biride baba oldu
Bizleride birer evlatları olarak bildi.
Aha kaybedeli tam 2 yılı buldu.
O ateş hep içimde yanıp durdu.
Bazan alev alev yanarken
Bazanda sanki yakıcı kor oldu.
Malatya dönüşü bende rahatsızlandım.
Bir türlü kendime gelemedim.
Mekanın cennet.yattığın yerler nurla.
Dolsun canım abiciğim.
Seni unutmak mümkünmü?
Bizat cenazeye katılan
Ben bu acılar içindeyken telefonla arayan dostlarıma.
Cevap veremediğim olmuştur.
Bu acılarımı benimle paylaşmak için,
Sosyal medyadan taziye mesajları gönderen,
Saygı değer gardaşlarıma dönüş yapıp
Cevap yazamadım,onun ezikliğini içimde yaşadım.
Sizlerden özür dilerim,o imkanı o an bulamadım.
Tüm arkadaş ,dost ve akrabalara ayrı ayrı saygılar sunarım.
Sizler iyiki varsınız.
Süleyman Özpınar.
12.06.2018.Salı.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.