KAĞNILAR
Eskiden bizim köyde,
Su değirmeni vardı.
Köylerden un öğütmek için,
Değirmene gelirlerdi..
Taaa kızıl enişten,
Boz yokuştan,
Kendileri gözükmeden,
Bize ulaşırdı sesleri..
Bir kamyon kadar olurdu,
Sırtlarında yükleri.
Köyden köye giderken,
Hiç yağlamazlardı,
Ne mazıyı, nede tekerlekleri.
O sesi çıkartmaktır zaten,
En büyük zevkleri.
Yalnız çıkmazlardı yollara.
Hep üçer beşer dizilirlerdi.
Sesleri duyunca,
Kapılara kadar koşardık.
Beklerdik dakikalarca
Onları izlemek bir başkaydı.
Artık öküzler yorulmuş,
Sürücüler susamış,
Dudaklar kurumuş
Ellerinde meses,
Ayaklarında çarık,
Bacaklarda dolaklar sarılmış,
Elleri eldivenli,
Başlarında tiftikten örme kalpak.
Ağır ağır yollarda
Cazırdayıp,
Giderdi.
2014
Şair:Süleyman Özpınar.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.