İNSANLAR
Yaptığı iyilik kadar taşlanır
Merhametliyse hep dışlanır
Allah tarafından,bazan sınanır
Fakirse zaten zenginler kullanır
Yeterki pofpofla çok hoşlanır
Küçük dağları kendi yaptığını sanır
Bitlenirse,ne eş tanır nede dost tanır.
İnsan olan utanır,azcıkta arlanır.
En çok paradan hazlanır.
Zekatını vermeye dahi nazlanır
Ama hep beynini kandırır
Allah onu bir gün ateşine yandırır
Mala,mülke sıkı sıkı bağlıdır
Bunların hepsi sanki kendi canıdır
Kendi zekasıyla bulduğunu sanır.
İnsan olan utanır ,azcıkta arlanır.
Doyumsuzdur durmaz hırslanır
Kendisinden başkaların kıskanır.
Ne sözden alır nede uslanır
Herkese horozlanıp kabarır
İşine gelmeyen işse hemen gıvırır,
Vagonu müsaittir her sözü alır.
Şerefliler kaybolurken şerefsiz kalır
İnsan olan biraz utanır birazcıkta arlanır.
Şair:Süleyman Özpınar.
24.06.2016.Cuma.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.