GÜRÜN ANILARI
Yazlı kışlı annelerimizin ördüğü
Ta dizlerimize kadar uzanan
Yün çorapları giyer,
Gaz lambasında ders çalışırdık.
Ağır bir misafir gelecekse
Lüx lambası yanardı
Bir evde lüx yanıyorsa
Mutlaka misafir vardı
Akşamları kendi bahçemizden
Yetişen dut, ceviz, elma,armut
Birde annelerimizin yaptığı kavurga ile,
Hem sohbet edilir hemde yenirdi
Kış günü büyükler emmiler,dayılar
Her gün bir eve toplanır.
Yaralı mahmut beğ böyrek
Gibi hikayesini anlatır,
Herkes dikkatle onu dinlerdi
Bazan fincanlar altında saklanarak,
Oynanan yüksük saklama oyunu vardı,
O oyunu oynar,zevkten uçardık
Hey gidi günler hey
Şimdi onun bile özlemini çekiyoruz
O günler daha bir başkaydı
Dedi kodu yok,kin yok, fesatlık yoktu.
Herkes evine dağılır
Hiç bir kimsenin fazla kazandığı ,
Malı mülkü düşünmez
Onun hesabını çıkarmak için uğraşmaz.
Yatağına girer yatardı.
Sabah olduğunda işi olan işine
Bağı bahçesi olan bahçesine
Kadınlarımızsa onların hizmetinde
Herkes huzur içinde yaşardı.
20 Eylül 2014
Şair :Süleyman Özpınar.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.