GÖZEL ANACIM

06.01.2020

 

Ciğerim bölündü içim ganadı.
Analar anası eşsiz anacım..
Sana hiç doymayan o beş evladı.
Kapama gözlerin görmez anacım..

 

Çok ufaktım gıymatını bilmedim.
Şöyle doyası bir elin öpmedim.
Ağlayıpta göz yaşları dökmedim.
Senin kadar kimse sevmez anacım.

 

Kalmadı saçlarım okşayıp öpen.
Üşüyünce gelip koynuma giren.
Varmı şu dünyada o tadı veren?
Senin tadı kimse vermez anacım.

 

Hep çile çektin,mutlu gün görmedin.
Yalan dünya sefasını sürmedin.
Rahata ermişken buymuş kaderin
Sensiz bu bacalar tütmez anacım.

 

Yaş dutlarla dolu tülbent emzikler.
Bez arasında sıcacık höllükler.
Uzaktan söylenen güzel ninniler.
Kulağımda o ses gitmez anacım.

 

İşte bu benim can ciğerim anam.
Tek bu bana hatıran olarak kalan
Eski ve silik resmin buldum raftan
Sensiz geçen günler bitmez anacım.

 

Bu benim daha çocukken ana sevgisi nedir?  
Bilmediğim yaşlarda kaybettiğim canım anam. 
ZELİHA ÖZPINAR 1913- 1965 

Şair:Süleyman Özpınar.
1968