GAZ LAMBASI
Nice o bakkal emmilere yalvardı.
Kuyruklara girerek gazlar alırdı.
Gazı alındı bitmiyo hemen tamammı?
Bu defada gidip fitilin arardı.
Ah yoksulluk senin gözün körola
Elimde lambayla giderdik ahıra
Çok goresim geldi güzelim anama
Ben çalışırken oda ışık tutardı.
Yakılır lamba duvarlara asılır .
Duvardayken ışığı iyi yansıtır.
Gaz lambalarında sohbet bir başkadır.
Lamba ışığında yaşayan canlardı
Doğru bişey söylense gönül razıdır .
Yüzde seksenden fazlasıda yalandır.
Şimdi yok o sohbetler hepsi sanaldır.
Eskileri hatırladım içim kanadı..
Doyulmaz gaz lambası ile sohbete.
Çayla çökelik dürümlenmiş ekmeğe.
İşte şimdi insanın değmen keyfine.
Ne dert ne keder hepsi bende kalmadı.
18 ŞUBAT 2015 Çarşamba
Şair: Süleyman Özpınar
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.