FAKİRDİK AMA MUTLUYDUK

13.05.2020

FAKİRDİK AMA MUTLUYDUK

 

Fakir olsakta inan hiç bir gün aç kalmadık.

Çocukluğumuzu gururla aşkla yaşadık.

İki gardaş sarılıp bir yatakta yatardık.

O gece mutluluktan kuşlar gibi uçardık..

 

İyiki o günleri hep köyümde yaşadık

Sonra insanlığın tam kıymetini anladık.

Yenilerde onu bulmak için çok aradık.

Yazık hiç birinde arananı bulamadık.

 

Diz boyu çamur olurdu kimin umrunda?

Ayaklarda ne çorap vardı nede kundura.

Karşı dururduk yağmur ile düşen doluya.

Yağmurla birlik bizde seller gibi coşardık.

 

Gerçekten çok yazacaklar var ama içerde.

Aklım duruyor,hep o günleri düşündükçe.

Şimdi insanlığa vuruldu demir kelepçe.

Eskiden kelepçeyi kırar yine koşardık...

 

Kusura bakmayın açıldı çenem susmazki.

Ağzımı dikin çovaldızla yine durmazki.

Bizimle o günleri yaşamayan bilmezki.

Kim ne derse desin biz beyler gibi yaşadık.

 

O zamanlar biz Gürün Sularbaşı köydeydik.

Ne olduda sanki göçmen kuşlara benzedik.

Yavaş yavaş anayurdu hepten terkeyledik.

Bir baktık gurbetteyiz,nedeni anlamadık..

 

Özpınar buldu milleti dağıtan sebebi.

Artık boş kalıyordu evde ekmek sepeti.

Ondandır herkes göçü gurbet ile yükledi.

Göçüp geldik hep ana yurdumuzda kalmadık..

 

Süleyman Özpınar.

27.09.2017.Çarşamba.