EV ÇOCUK İSTER
Çocuk olan ev dağınıktır
O evde normal bir yaşam olduğu
İşte o zaman anlaşılır.
Her taraf koltuk,masa sandelye
Her şey yerli yerinde
Bilki sevgi ve şefkat eksiktir o evlerde.
Bırakın çocukları özgürce.
Oynaya bildikleri kadar oynasınlar.
Hoplasınlar,zıplasınlar,sitres atsınlar
Eşyalar kullanmak içindir.
Eskiyince yenileri gelir.
Sandelyeye dokunma..
Koltuğun üstünde zıplama.
Koşturup terleyip yorulma.
Hep aynı çatlak ses ve şarkılarsa
Bu cocuklara yaptığınız en büyük hata,
Ömür boyu hem size hem çocuklara
Bazı şeyler içerde ukte olarak kalır.
Bırakın dağıtsınlar toplanır
Bırakın kirletsinler yıykanır.
Çok ararsınız bunları gün gelir
Ama bulamazsınız ...
Çocuklar beklenir evlerde
İşte bak,bak işte o günler geldi bile..
Bekliyoruz torunların birisi gelsede .
Şu evin altını üstüne getirse diye.
Hep kulak dikiyoruz telefon ve kapı ziline.
Ha birileri çaldırdı veya gelecek diye..''
tp://www.siirinhasi.com/siirler/ev-cocuk-ister-1997.html
Süleyman Özpınar. 31.03.2017.Cuma.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.