ENAYİDE OLDUK

07.10.2022

. ENAYİDE OLDUK

Parkta yalnız oturuyom.
Bir arkadaş beni görüp bana doğru gelip
Masama oturdu.
Oturdu ama burun delikleri bir iniyo bir kalkıyo..
Belliki birileri damarına basmıştı.
Gardaş hayırdır ne oldu kimseni böyle üzen?
Otur bir çay iç hele dedim.
Başladı nefes dahi almadan anlatmaya..
<>>>>>>>>>>>>>>>><
Ulan bazan kendi kendime
O kadar çok kızıyorumki
Elime sopayı alıp
Çok güzel dövesim geliyo kedimi.
Ne kadar çok değer vermişim
Ciğeri beş para etmez
Değersiz şerefsizlere.
Omzumda taşımışım senelerce
Hemde enayice.
Yazıklar olsun diyorum kendime
Beni küfe olarak kullanan
Her gün gelip kapımda yallanan
Beni bunlara mecburum sanan
Bu kendini bilmaz dallamalardan
Oh be kurtuldum derken
Dedilerki yok daha çok erken
Sizin daha çekecek çileniz varken
Yok öyle kaçmak bekliyecen
Dedilerki son karar bizden
İşte buda kaderden..
&&&&&
Deyip çayındanda son bir fırt daha
Çektikten sonra masadan ayrılıp
çay için tşkler diyerek gitti
Giderkende halen
kendi kendine konuşuyordu

Şair:Süleyman Özpınar.Sözeri.
07.10.2022