EKMEK PARASI

28.04.2019

EKMEK PARASI

Evet,eski dostları görmek,
Onlarla hoş sohbet etmek,
O beraber yaşanmış anıları yadetmek,
Ne kadar lezzetli ,
Nasıl tatlı gelir insana.
Sanki tandırdan çıkmış taze ekmek,
Mis gibi kokar burnumuzda,
Doyumu olmaz onun lezzetine tadına.
Bunların hepisi gurbet,
Gurbet ezgisi, 
Gurbet çilesi. 
Bir zamanlar bağırsak dereden,
Bir rüzgar ,bir fırtına bir aşağı yeli esdi.
Bunu Çakşur deresi, 
Çarşıbaşı dereside destekledi.
Taa ciğerimize ,canımıza,
Hemde şah damarımıza işledi.
Vurdu, vurdu,birdaha vurdu,
Her birimizi,
Kaysıların gazeli gibi,
Bir yerlere savurdu.
Hiç birisi anlamadı giderken,
Nedir?
Ne oldu?,
Neyin nesi?
Neden uzaklaştım bu güzel memleketimden?
Şöyle bir göz atarsın. 
Elindeki akıllı telefona, 
Oturmuş dinlenirken.
Bir ses gelir, 
Birde selam gelir,sanal alemden.
Bilemezsin,hangi şehirden,? 
Hangi ülkeden?
Şaşırıp kalırsın,
Düşünürsün,yahu bu kimdi?
Bazan unutursun ,yakın arkadaşın olsada,
Çünkü,çünkü...!
Serpildik ,saçıldık darma duman olduk, 
Bütün dünyaya.
Neden böyle olduk? 
Bilen varmı acaba?
Ekmek bu kadar hızlı koşmasa,
Peşine düşmezdi bu kadar insan.
Ama artık yorulduk,bittik,
Hep birlikte ekmeğin,
Peşine düşüp kovalamaktan...

Şair:Süleyman Özpınar.
22.12. 2014.P.Tesi.