EKMEK
Eski günleri düşünüyorumda
ne güzel anıları vardı
Vay be Anam o gece hiç uyumazdı.
Gece yarısına kadar
bulaşık yalaşık uğraşıdı
Ev işleri bitince un elenirdi
Daha sonra kocaman bir teştle
hamur yuğrulup mayalanırdı.
Üzeri sofrayla örtülüp ekşimeye bırakılırdı.
O arada tandır temizce hazırlanıp yakılır.
En az bir veya iki aylık ekmek pişirilir
Soğuduktan sonra sırıklara takılırdı..
Bir sofra beziyle sarılıp
evlikteki tavana asılırdı.
Her yemek yenmesinde,
ihtiyaç kadar sırıktan alınır.
Üzerlerine hafiften parmak uçlarıyla
bir su serpilip
bir başka sofra arasına konurdu.
Orda on dakika bekleyince
Sanki yeni pişmiş gibi tazeliğini korur,
Hemde aynı lezzeti verirdi.
Nerde şimdi?
o ekmeği yapan öpülesi eller.?
Selam olsun
o eski cefakar güzel anneler.
Nur içinde yatsın kaybedilenler.
Allah sağlık sihat versin
hayatına devamedenler.
Şimdi herkes modern olmuş
herşeyi çarşıdan hazır alıp yerler..
http://www.siirinhasi.com/siirler/ekmek-2223.html
Süleyman Özpınar.Şiirin Hası.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.