ÇOK YORULMUŞTUM
Zehir zıkkım oldu benim gençlik günlerim
Sıka sıka kalmadı ağzımda dişlerim
Nafiledir artık söylenecek sözlerin
Bu saattan sonra konuşmalar boş derim.
Kocayım ben eve geldim yemeğin yoktur
Sormaya kalkışmam sende bahane çoktur
Bu aşkımız artık buz dağından soğuktur
Nolursun benim yakamdan artık düş derim.
Hiç yerine gelmiyorsa genel istekler
Böyle uçar mide bulandıran sinekler
Sana söyleyeceğim en büyük dilekler
Hadi ardına dahi bakmadan koş derim.
İşe giden insanlarda gömlek giyecek.
Ütülü kalmamış kendi ütüleyecek.
Ütü sesinden rahatsız oldum diyecek.
Tek kelime bende ona artık çüş derim.
23 Kasım 2015 Pazartesi.
Şair : Süleyman Özpınar.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.