ÇAKŞUR

13.03.2017

ÇAKŞUR

Arkadaşım Mehmet'e telefon açtım.
Hoşbeşten sonra bişeyler sordum.
Sizin mahalle ismini değiştirmişler?
Nasıl beğendinmi diye latife yaptım?
Meğer yarasına dokunmuşum.
Dertleri deşildi o anlattı ben dinledim.
Asırlardır bizler Çakşur biliriz.
Ne olduda ışıtan oldu bilmeyiz
Olsun biz yinede Çakşur deriz
Çevre dağlarına çıkar gezeriz
Maşatlığa kadar gidince,
Dönüp çarşıya yukardan bakarız.
Tozluyurt eteklerinde kuzu otlatırız
Cin deresinde götürüp sularız
Ağzı üstü yatıp AĞ'in sularından içeriz
Keçiören den gidip marmelat için civil toplarız.
Kuzuluk tarafına doğru çok uzaklaşmayız
Yeter bize ÇAKŞUR deremiz.
Adı değişsede fazla takmayız.
Biz o yolları yine yürüyerek gideriz.
Giderkende tek değil üç beş kişi oluruz
Her gördüğümüz komşulara merhaba deriz.
Yorulmuşsak Fettahağa yokuşunda biraz dinleniriz
Sohbet eder şakalaşıp güleriz.
Bahar olur her bahçeden ayrı sesler gelir
Kimi bahçe temizler türkü çağırır.
Kimiside yıkılmış masdabayı onarır
Kimisi çapa yapar,kimisi sular.
Diz boyu olur yoncalar otlar,
Kimileride tırpanını masatlayıp onları tırpanlarız.
Olsun onlar bizim mahalleye ışıtan desinler,
Biz yinede ÇAKŞUR deriz.
Deyip dertleştik ,son noktayı koydu.
Defterde yazılı olanlar bizi bağlamaz .
Biz kendi keyfimize bakarız.

01 Kasım 2015 perşembe.
Şair: Süleyman Özpınar.