BİZLER KÖYDEYKEN ( 11.SAYFA )

14.02.2024

BİZLER KÖYDEYKEN (11.SAYFA )

 

60 sene evvelki yaşadığımız hayattan aklımda kalanların

Bazı özeti sayın bunları,Gardaş biz 1950-1960 ları yaşadık.

Artık o zamanlar savaş yoktu ama fakirlik vardı,kıtlık vardı.

Harkes karnını zor doyururdu.kendi çabası ve gayretiynen.

Ekip biçecep bağı bahçesi,tarlası varsa rahat yaşardı.

Yeterince mahsül alma imkanı yoksa ırgatlık yapardı.

Çobanlık yapardı.Hızmekerlik yapardı.

Bayan kısmıda boş durmazdı .Ev işleri harici.

Yün bula bilen yünden çorap örerdi. hani ince cağlarla.

Akşam olduğunda anam,yengelerim toplanırdı o oflaz yanan

Lambanın etrafına,herkesin el işi yanında,kimisi kocasına çorap örer ,kimisi çocuğuna yelek örer.Kimiside Yırtılan çorapları çıtıma yapardı.Çok fazla yırtılan varsa yama yapılırdı

Yamalı giymek asla ayıp değildi.

Ayakkabı yerine deriden çarık vardı.Çarık delinirse,Derilerden kesip parçalar eklenirdi.Buna çarpana denirdi.

Çizme yerine ince deriden işlenmiş,Dolak'lar vardı.

Karda çamurda yani ıslak havalarda dize kadar sarılırdı.Ayaklar ıslanmasın diye.

Daha çizme diye bişey gelip ulaşmamıştı bizlere.

Genç yaşlı farketmez,Genelde siyah kumaş şalvar giyilirdi.

Biraz hâli vakti yerinde olanlar.Şal dokumadan,

Golf pantolon diktirirdi.Bu dokuma şal kumaşlar Gürün Çakşur mahallesinde yanlış hatırlamıyorsam şevket emmiden alırlardı.Bizde dikerdik.Paçalar dar bedeni tam sarardı.

Dış taraftan 8 düğmeli.Diz kısımlardan yukarı bombeli bir kavis,Yine diz kısımlara ve arka kısımlarda,Süvarilik denilen ikinci bir yama konurdu.En fazla yerle temas eden kısımlar ,

Tez aşınıp yırtılmasın deyi.Üzerine yine şal dokumadan çeketler yaptırılırdı.Gri bezinden yakasız göynek dikilirdi.

Kaput bezinden işlikler ve don dikilirdi.

Ben işte o zamanlar terziliğe başlamıştım.Bunların hepsini kesip imalatını yapıp giyindirirdim vatandaşları.Kumaşını babamdan alan koşardı benim yanıma.

Bayanlarımız yani anamız bacımız komşu bacımız ayağında şalvar,çiçekli divitinden,Üstünde yine çiçekli bir fistan ve elde örme yelek vardı sırtlarında.Başında işlemeli bir yemeni veya bir tülbent .Kadınlarımız çarşı pazar bilmezdi.Çarşı pazar gezmesi,ayıplanırdı.Bir mahalleden diğer mahalleye akraba

ziyaretine falan gidecek olurlarsa ara sokaklardan veya kavaklıklardan dolaşıp giderlerdi.Gelirkende yine aynı yol tercih edilirdi.Biz çocukların okula gidene kadar ayakkabısı olmazdı.Okula giderken bir gara lastik ayakkabı.

Bir defter birde kalem alınırdı.

Hiç silgimiz olmadı

11. SAYFANIN SONU

http://www.siirinhasi.com/siirler/bizler-koydeyken-11sayfa-2264.html

Şair:Süleyman Özpınar.31.01.2019.Perşembe.