AKLIMDA KALANLAR

12.03.2017

AKLIMDA KALANLAR

Tan yeri ağarırken,
Dışardan gelmeye başlar,
Yavaş,yavaş ayak sesleri.
Taa kulakları tırmalar
Yürüyüşleri ve yere basan ayaklar.
İmkanı yok sen daha fazla uyuyamazsın.
Onu kendine zül sayarsın.
Utanırsın,sıkılırsın,
Komşularda hazırlıklar başlamış,
Çıkarmış ahırdan atını eşeğini,
Atmış üzerine heybesini,
Gerekli malzemesini,
Bağ bahçelere yönelmiş.
O sesler uzaklaşır.
Kanılar yürürler ardı ardına.
Şafak yükselirken ufukta,
Köyde kimse kalmaz.
Sadece kalanlar,
Vakti şaşıran horoz sesleri
Yaşlı nineleri,
Tarlaya giden gelinlerimizin,
Evde kalan küçük bebelerini,
Bunları bulursun artık o köyde.
Nineler torunlara bakar,
Hemde o gidenlere,
Azık çıkını hazırlar.
Ardı ardına çeken gider,
O köyde yaşayanlar,
Eli ayağı tutan tüm insanlar
Gelinler,gözü sürmeli kızlar.
İnsanlar dışında her çeşit hayvanlar.
İnekler, danalar,
Koyunlar, arkasından kuzular.
Onlarda gider insanlarla barabar.
Hep ıssız kalır oralar,
Akşam iş dönüşü,
Karanlık basana kadar.

Süleyman Özpınar.
06.06.2014.Cuma.