1970 DEN 2017 YE
Hazırcı olmadım.amale oldum.
Kuzu çobanı oldum.
Maraba oldum.
Bağ belledim.
Muhanete boyun eğmedim.
Okudum.okuttum.
Kendim işimi kendim gördüm.
Gündüz amelelik yaptım
Gece bey efendi oldum
Nerde o eski zaman?
Ateşler sönük sinsi bir duman.
Yok,yok artın o dizlerdeki derman.
O düz duvara tırmanan adam.
Bacaklar bir birine dolanan
Keyifler,buruk buruk.
Hey gidi günler hey..!!
Bak dön birde düne bak.
Kalmışmı bir eser?
Hayel oldu o günler.
Çekmecede unutulup kalmış
Ve köşeleri küflenmiş
Siyah beyaz nastaljik resimler
Bak iyi bak o gözlere
Sana neler anlatacak neler.?
Ama tanıyamazsın,
Gözünde yoksa gözlükler.
Ah çekip fazla sıkmayasın.
Ağızda kırılmasın protez dişler.
Nerde o kahkahalar?
Nerde gülücükler?
Göz altları torbalaşmış
Saçlar beyazlamış
Yüz hatları kırış kırış.
Bambaşka bir sima almış.
Yaş yetmişe merdiven dayamış.
Her tarafa nara atan
Sayısı belli olmayan insanları
Hayran bırakan.
İşte o adam.
Süleyman Özpınar.
16.02.2017.Perşembe.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.