Şu yalan dünyada bir odan varsa
Dünyanın en mutlu insanı sensin
Açarsın kapını o duygu başka
Bir dilim ekmeğin soğala yersin..
Eyvallahın asla kiseye olmaz
Kutsal çatınıza baykuşlar konmaz
Hiç bir zaman gülen yüzlerin solmaz
Gülerken dahi bir başka gülersin.
Şaşırma insanlık bu dünya yalan
Bak etrafa deden baban varmıdır?
Hepsi gelip geçti ecdadın atan
Bunların birinden kalan varmıdır?
Yalan dünya malı gözü karartır
Arkadaş yanlışsa yoldan çıkartır
Doğru yoldan çıkıp yolun şaşırtır
Güzellikten güzel birşey varmıdır?
Herşeyi sarfetme tutun dilleri
Nolur incitmeyin narin kalpleri
Kırılan kalp ise zordur tamiri
Güzel sözden güzel birşey varmıdır?
Kim olursa olsun yüceden bakma
Selam verenlere suratın asma
Çevrene gülümse göz ile kaşla
Güler yüzden güzel birşey varmıdır?
Sabunmusun sanki hemen köpürme
Öpeceğin else asla tükürme
Her dostuna bakın gülen göz ile
Gülen gözden güzel birşey varmıdır?
Sözlerin temeli derine dalar
Kimse incinmesin dikkat özpınar
Nasihatta olsa bir yere kadar
Nezaketten güzel birşey varmıdır?
Şair: Süleyman ÖZPINAR. Şiirin hası. 06.02.2025
Soy bir şah elması ,afiyet olsun
Kaysılar kirazlar sırayla gelsin
Servis tabağına özenle konsun
Meyve dolup taşmış yiyenler gelsin.
Sıra sıra bahçe asma üzümler
Genç kızlar oturmuş yaprak dizerler
Binbir dertleri var bekler çözümler
Dertlere bir çare bulanlar gelsin.
Domates bademin kokusu geldi
Derde deva dutlar dalından yendi
Tandır ekmeğiyle çökmek hani?
Ekmeğin koluna takanlar gelsin
Yoğurt tabağına pekmez dökerler
Nohut tarlasından dumanlar tüter
Sanırım orada fitil üterler
Nefis kokuları alanlar gelsin.
Neler hazırlamış Özpınar size
Bir maşallah deyin gelmesin göze
Bunların hepisi doğal ve taze
Gürün yollarını tutanlar gelsin.
Şair;Süleyman ÖZPINAR
Şiirinhası 09,05,2024
Başbaşa ol doğa ile.
Meydan oku pandemi'ye
Ayrılmışsan emekliye
Şehri bırak gel köyüne.
Güzel yaşa kalan ömrü
Büyük şehir ömre törpü
Kokla köyde gerçek gülü
Şehri bırak gel köyüne.
Yaşın kemaline ermiş
Çoluk çocuk yerin almış
Sayılı günlerin kalmış
Şehri bırak gel köyüne.
Köyle kol kola yürürsün.
Gülmeyen yüzün güldürsün
Köyde yaşam sen ömürsün.
Şehri bırak gel köyüne.
Şair:Süleyman Özpınar.
ŞiirinHası..15.12.2020.
Ah babalar,babalar sessizce giderler
Sağlığında kıymetini bilemeyenler.
Kaybettikten sonra kafaları dank eder.
Zaman geçtikce ciğeri delerde geçer.
Elinizde baston idi başta şemsiyen.
Bedava korumanızdı candan yürekten.
Sokaklarda yalnız ürkek,ürkek gezerken
Omuzlarına kabuslar çökerde geçer.
Anşe gel sennen ikimiz toprahlğa toprah elemiye gidek
Haydi üç dört telis buluyum guçcuk keseri bul,
Birtene kurek o buday eledumüz halbur varya onu al
Selattini sesle ahurdan gucuk eşşa getürsün
Onu alah o ahıllı heş dolse çüş deyince duruyur
Öbürleri aboo sade deli süren getmez çüş de durmaz.
Bu dünyaya geldimki bende yaşayım.
Benimde herkesler gibi yaşamak hakkım.
Sadece işimi bildim birde ahırım.
Bizide bir canlı diye yarattı Tanrım.?
Sabah namazında bizi alıp gittiler.
Günlerce tarlaları sabanla sürdüler.
Arkadan modullu meses ile dürttüler.
Tohum ekmenin zamanı geldi sanırım.?
Kuzular koyuna burda karıştı .
Ana kuzu birden bire meleşti.
Buna akıl ermez bu nasıl işdi?
Her kuzu anayla buluştu gördüm.?
Ananın kokusu sarar etrafı.
Her guzu koklayıp buldu anayı.
Her işin erbabı ulu mevlayı.
Bazı unutanlar olmuştu gördüm...
Orda Bir köy var,çok,cok uzaklarda.
Şimdi nasıl özledim,bu karda,kışta.
Olsun,yinede giderim,belki yakında.
Taze ekmek gibi kokarsın burnuma...!
Köyüm.
Niye bekleyemki gelecek baharı
Hiçmi görmedik biz yağmuru karı?
Aylarca çekemem ben bu ahuzarı.
Defne çiçek gibi kokarsın burnuma.
Köyüm.
Biz köyde çok kalabalık bir aile idik
Son zamanlarda tam 18 kişi bir
evde yaşıyorduk.
Onu iyi hatırlıyorum.Babam
Güründe bir manıfatura ve
çeşitli ürünler
karışık olan,mesela gara lastik hemde
soğuk kuyu gıslavet gibi markalar
üzerine mağzası